لطفا صبر کنید
😥️ فیبروم های رحم علامتی از ابتلا به سرطان هستند؟
😱️ آیا تنها راه درمان فیبروم رحم انجام عمل جراحی است؟
😌️ نگران نباشید. در خیلی از موارد فیبروم های رحمی؛ توده هایی غیر سرطانی و خوش خیم می باشند. فیبروم رحم از جمله بیماری های شایع در زنان می باشد. این اختلال می تواند فرد را در هر سنی (بیشتر در سنین باروری) درگیر سازد.
شیوع این بیماری، باعث ابداع روش های مختلف برای درمان آن شده است.
متناسب با شدت بیماری، وضعیت فرد و صلاحدید متخصص زنان و زایمان، روش های مختلفی برای درمان یا بهبود عوارض ناشی از فیبروم های رحمی، مورد استفاده قرار می گیرند.
یکی از علل ایجاد فیبروم رحم؛ بالا رفتن سطح هورمون استروژن می باشد. بلوغ زودرس می تواند زمینه ابتلای فرد به این عارضه را افزایش دهد.
سایر علل موثر در ایجاد فیبروم های رحمی عبارتند از:
1️⃣️ وزن بالا
2️⃣️ ژنتیک
3️⃣️ بیماری های زمینه ای که باعث بالا رفتن سطح استروژن می شوند.
4️⃣️ تغذیه نامناسب
مطالعاتی نشان داده اند که؛ تغذیه نیز می تواند در ایجاد فیبروم های رحمی نقش داشته باشد. بنابراین توصیه می شود غذاهای مضر را از سبد غذایی خود حذف کنید.
در اکثر موارد ایجاد میوم های رحمی بدون علامت می باشند. با این حال نشانه های زیر می توانند حاکی از ابتلا به این عارضه باشند:
🔵️ لکه بینی بین دوره های قاعدگی
🔵️ خونریزی های سنگین قاعدگی
🔵️ تکرر در تخلیه ادرار
🔵️ احساس ناراحتی و درد حین مقاربت
🔵️ نفخ شدید
🔵️ بزرگ شدن شکم
🔵️ درد های شدید و طولانی در زمان قاعدگی
توصیه می شود در هنگام مواجه شدن با علائم غیرطبیعی و طولانی مدت به متخصص زنان و زایمان مراجعه کنید تا وضعیت شما به طور دقیق بررسی شود.
زمان تشخیص و نوع فیبروم رحم، تاثیر زیادی در انتخاب راهکار درمانی دارند. متناسب با شرایط بیماری راهکار های مختلفی از ساده تا پیچیده مورد استفاده قرار می گیرند. (منظور از ساده تا پیچیده روش های غیرتهاجمی و عمل جراحی می باشد.) برخی از راهکارهای درمانی موثر عبارتند از:
دارو درمانی راهکار ساده برای کنترل علائم ناشی از میوم های رحمی است. دارودرمانی صرفا برای تسکین علائم این بیماری استفاده می شود و تاثیری در درمان قطعی آن ندارد.
به خاطر داشته باشید روش های مکمل مثل: ورزش و تغذیه سالم، همزمان با مصرف داروهای مورد نیاز به درمان یا کنترل بهتر فیبروم های رحم کمک می کنند.
همانطور که گفته شد تغذیه می تواند در کمک به درمان فیبروم موثر باشد ولی هنوز به طور قطع ثابت نشده است.
خارج کردن فیبروم (میوم های) رحمی به روش های مختلفی، بسته به شدت این بیماری؛ قابل انجام می باشند.
روش لاپاراتومی (عمل باز)، هیستروسکوپی و لاپاراسکوپی (عمل بسته یا به واسطه لیزر) از جمله روش های شایع این جراحی می باشند. فیبروم های داخل عضله ای رحم (اینترامورال) و یا فیبروم هایی که در سطح خارجی رحم (ساب سروزال) قرار دارند، به راحتی با این روش ها قابل درمان هستند.
در اکثر موارد تلاش جراح برای حفظ رحم و عملکرد بارداری فرد می باشد. در صورتی که فیبروم ها داخل بافت رحمی (زیر مخاطی) قرار داشته باشند، معمولا از روش هیستروسکوپی برای خارج کردن آن ها استفاده می شود.
روشی کم تهاجمی در راستای درمان قطعی فیبروم رحم می باشد. در این روش، خونرسانی به میوم های رحمی، با ایجاد لخته در عروق مربوطه؛ کاهش داده می شود.
در این حالت میوم ها با کاهش خونرسانی، کوچک تر خواهند شد. این مورد از جراحی نیز در افرادی که میلی به بارداری در آینده ندارند، مورد استفاده قرار می گیرد.
بیشتر بدانید: کولپوسکوپی
انتخاب روش درمان موثر میوم های رحمی به عهده پزشک متخصص زنان و زایمان می باشد. پزشک بعد از انجام ارزیابی های لازم و بررسی مدارک پزشکی، بهترین روش برای درمان این عارضه را انتخاب می نماید.
به دلیل حساسیت و نقش مهم رحم در فرآیند باروری و فرزند آوری؛ توصیه می شود از هرگونه اقدام خودسرانه و خود درمانی اجتناب کنید و روند درمان بیماری های زنان را به پزشک متخصص بسپارید.
نام نوعی عمل جراحی زنان است که در آن فیبروم های رحم برداشته می شود.
فیبروم عموماً خطرناک نیست و اغلب فیبروم ها غیر سرطانی و خوش خیم هستند؛ فقط برخی از گونه های نادر فیبروم باعث ایجاد تومور های سرطانی در بدن می شوند.
تشخیص به موقع فیبروم و نوع آن در انتخاب روش درمانی بسیار موثر است. درمان ها از مصرف دارو و روش های غیرتهاجمی آغاز می شود. با مشاهده علائم حتما سریعاً به پزشک متخصص مراجعه کنید.
لکه بینی بین دوره های قاعدگی، تکرر ادرار، احساس درد هنگام رابطه، نفخ شدید، بزرگ شدن شکم، خونریزی و درد های شدید و طولانی در زمان پریود
شایع ترین تومور لگنی که معمولا خوش خیم است و حدود ۵۰٪ از خانم ها به آن دچار می شوند.
- بالا رفتن سطح هورمون استروژن
- وزن بالا
- ژنتیک
- بیماری های زمینه ای که باعث بالا رفتن سطح استروژن می شوند.
- تغذیه نامناسب
- درد ناگهانی و شدید در شکم و لگن
- تنفس سریع
- ضربان قلب بالا
- تورم و حساسیت در منطقه شکمی
- خونریزی شدید و ناگهانی